Na educación española, e especialmente na etapa de Primaria, o ensino artístico perdeu relevancia e a maioría dos nenos que na etapa preescolar se comunicaban entusiasticamente a través da expresión gráfico-plástica perden o interese por esta práctica e convertéronse en adultos que non saben debuxar.
Este Curso de Formación do Profesorado no ámbito plástico e visual conta cunha versión en liña e presencial, e ten unha duración de catro sesións nas que se reflexiona, experimenta e se elaboran propostas relacionadas co papel e as competencias do profesor de Plástica. Combina o traballo guiado co traballo autónomo dos participantes.
Obxectivos
- Propoñer perspectivas diversas desde as que abordar a educación artística.
- Situar os programas didácticos en contextos reais.
- Construír e deseñar contidos e formatos.
- Colaborar con profesionais doutras áreas e etapas educativas.
- Obter ferramentas didácticas de, por e para a arte. Metas educativas
- Mellorar os procesos de ensino-aprendizaxe do alumnado.
- Fomentar a capacidade de asombro que ten o neno.
- Despertar a curiosidade pola creación e o interese no feito artístico.
- Conectar ao neno co seu contorno.
Destinatarios
Profesorado de infantil, primaria e secundaria do mesmo ou de diferentes centros.
Programa
- Actores | As características do alumno e as competencias do profesor en educación artística. O proceso creativo comeza na mente do profesor, quen debe propoñer e guiar o proceso, facilitando recursos de diversa natureza. O profesor debe ser mestre creador.
- Contextos | Traballar corpo e espazo, deslocalizar e romper o formato, e deseñar espazos de aprendizaxe que trascendan o volume do aula.
- Temas | Un enfoque descentrado das técnicas para aprender arte partindo do que o neno xa coñece. Calquera contorno, obxecto ou artefacto pode ser un recurso cheo de oportunidades creativas, se sabemos conectalo coas posibilidades que ofrece.
- Estratexias | Metaproceso. O traballo por proxectos e outras ferramentas permiten diseminar a plástica e vinculala con outras áreas. Entender o coñecemento como un ente continuo, complexo e articulado en torno a moitos tipos de saber; e axustado aos múltiples tipos de intelixencia.
Metodoloxía
Trátase dun taller práctico no que os asistentes participan activamente, co obxectivo de enriquecer a súa práctica docente habitual. Busca adaptar o programa aos contextos educativos reais dos participantes e facelos confluir cos seus propios proxectos escolares.